Kölelik Şiiri - Barış Kaya

Ne malda ne mülkte var gözüm
Çalışmaktan tükendi bitti özüm
Ne gecem belli nede gündüzüm
Yokmudur bu köleliğe bir çözüm

İlk insan doğduda aç mı kaldı
Eskiden kimde para pul vardı
Bu kötülüğü dünyaya kim saldı
İnsanı insandan seçti de ayırdı

Zengin fakiri dışladı hor gördü
Cahilin iki gözü herzaman kördü
Felek tuttu bu işleri başımıza ördü
Kiminin hayatı bu noktada söndü

Barış derki böyle gelmiş böyle gider
Herkes alnına yazılanı kabul eder
Bu haksızlığı yapanlar olsun beter
Geçer zaman elbet bu ömür de biter