Kölelik Şiiri - Oktay İlcek

Bende bu dünyaya köle mi geldim?
Birde bu çağ çoktan kapandı derler
Evrilmiş kölelik devam ediyor
Birde bu ahvale uyalım derler

En büyük kafestir insanın kendi
Hür olur mu insan esirse zihni?
İnsanlık egoyu zihninde bildi
Birde koyun gibi güdelim derler

Herkes ne der diye korku verirler
Mani olur hayalleri engeller
Yüreksizler cesaretten kaçarlar
Birde ötekine uyalım derler

Bir esarettir insanın korkusu
Korkudur insanın gerçek kuyusu
Zehir içer zanneder gerçek bir su
Birde bu kuyuda kalalım derler

Çokları esirdir kendi nefsine
Kendini düşünen girer mi riske?
El aleme uyar bakmaz kendine
Birde bunun için doğrudur derler

Düşünsene icatları bulanlar
Tüm riskleri üzerine alırlar
Ele değil kendisine bakarlar
Birde onlar için çok şükür derler

Olmasaydı icat olmazdı insan
Sayardık yerimizde kalırdık hayvan
Neslimiz kalmazdı olurduk talan
Birde kendimizi bilmezdik derler

Oktay Alim korku nedir bilmedi
Böyle yiğit bu cihana gelmedi
Çünkü nefsi yücelere erişti
Birde onun için yiğittir derler

2015