Köleliğim 'Kendimde Şiiri - Şair Lavitab ...

Sınırların olmadığı bir yerde sınırsızlık arayışım
Kendi kendime köle oluşumun ispatıydı
Sınırların tam ortasında olsaydı bu arayışım
Daha mı iyi olurdu
Ya da daha mı yerinde?
Ben bir kere köle olmuşsam bunu kim/ne değiştirebilirdi ki?
Çevremde engeller vardı
Görünmeyen
Ama varlığı taa içime uzanan
Dikenleri hissederdim arada
Sık sık demek yeridir.
Süslü sanatlı cümleler olmalı mıydı her yazıda?
Hâlbuki bir bebekle konuşurcasına kısa ve saf olma arzum…
Baskılanmış bi köle beyni,
Gereksiz ama gerekli olduğunu varsaydığım acılar…
Birileri okuyunca “vaav” desindi hayatıma.
Birilerinin hayatı bana kondurulmuştu çünkü.
Hayran gözler taraflı jüri üyem olsundu çabam kaç zamandır.
Ama ben hayran gözlerin beslediği çocuk değildim.

Kendimi iç dünyama öyle bir zamklamışım ki,
Dış dünyama sadece bir harf dahi uzatamıyor zavallı.
Vaavlayacak bakışların harfleri doluşmuş kâğıtlarıma.
Sınırsızlığın içine kendi elimle çember çizdim,
Adımımı, atamam, atmam.
Nedendi?
Özüme karşı zırhlanışım neden?