Kolektif Yalnızlığın Rafları Doldu Şiiri ...

Paylaşmayı bilmeyen kapitale zulmünü pay ettiğimizde,
Zulümlerinin her metrekaresine bir milyarder düşer.

Her mahallede bir milyoner zihniyetinin ürünleri olarak,
Filizlenmişti topraklarımızda, bizim için desteklenmişti sözde!

Şifreleri toplumu kimliksizliğe iten bu çabaların,
Kültürünün çekilen röntgeninde,
İnsan artık bir nesne!

Koşullayanlar, koşullanması gereken çoğunluğa karşı,
Cep ve duygu sömürenlerle kol kola girmişler.

HARİKA....Müthiş saptamalar...

Büyük balık hala küçük balığı yutuyor. Küçük balıklar birleşerek kendisini büyük göstermesi gerekmiyor mu hala? Yüreğine sağlık.

Vahşi kapitalizm birer birer yutuyor bireyleri,
insan ne ki onlar için para varken,
yüreğinize sağlık.

Harika bir şiiri okudum.
Anlam doluydu ve anlatımı mükemmeldi.
Değerli kalemi yürekten Tebrik ederim