Rıza gösterilen teslimiyet de kolektif paydaşlı kişilerin kolektif haklarını mülkün sahibi denen iradeye teslim etmesiydi. . Artık kavmin kolektif haklar üzerindeki iradeleri, karar vericilik katılımları, İbrahim ve Musa’ya geçmişti. “Mülkün sahibi”; “mülküm olan yeri göğü size verdim” diyen söylemdeki modüle edilen kodlama buydu.
İbrahim ve Musa söylemli bencil ve vaatçe teşvik, inanıcıların kendi üzerine kendi etkime büyülenmişi olmakla, inanıcılar “çöpsüz üzüme uzandıklarını” sanıyordular.
Arzı mevut çöpsüz üzüm bağlamla; başka kolektif alanların emek ve bilgi birikimi olan kullanımları Musa’nın El ‘i tarafında; Musa’nın eli ve Musa’nın yönlendirir olma teşvikiyle Musa’nın kavmine vaat edilmiş topraklardı. Musa’nın kavmi bu hukuksuzluğu El ‘in bu vaadi ile kendilerine meşru kılıyorlardı.
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta