Bu bir kader değil, yazılmış yalan
Kalem onların, kan bizim, imza zorla atılan
Ekmek büyür vitrinlerde, sofrada küçülür
İnsan insanı ezerken, düzen “doğal” görünür
Çalışmak geçime yetmiyor
Yetmediği gibi çürütüyor
Gençlik mesaiye gömülür
Yaşlılık borçla yürütülüyor
Sus diyenin sesi gür çıkar
Hakkı arayan fişlenir
Birlik olsak çark kırılır
Ama korku tek tek işlenir
Köle pazarı bu çağın
Duvarı yok, sınırı yok
Kırbaç maaş bordrosunda
İsyan pahalı, sabır ucuz, adalet yok
Ama bil ki tarih yazar
Terle, sözle, direnişle
Bu pazar da dağılır bir gün
İnsan kalır, zincir silinir sessizce
Çalışmak geçime yetmiyor
Yetmediği yerde başlar hesap
Bu düzen değişir kardeş
Emeğin ayağa kalktığı sabah.
Kayıt Tarihi : 17.12.2025 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!