Eşitlik adalet olsa kimse sürünmez.
Yoksulları fakirleri gerçekleri yazan.
Emekçi olmayan insanlığı bilmez.
Parasıyla köleleri bulduğu zaman.
Belaya koymuşum ben garip başımı.
Elimden aldılar benim ekmeğimi aşımı.
Gençliğimi yaşamadım bilmem yaşımı.
İsyan ederim güneş doğduğu zaman.
Şimdi insanlık haysiyet olmuştur para.
Yıllar geçti bir türlü onmaz açılan yara.
Bozuk düzen emekçileri düşürür dara.
Ağalarla paşalar iktidar olduğu zaman.
Fehmi.
Kalmadı adalet huzur nede mahkeme.
Sakın ola yetimin fakirin hakkını yeme.
Yalan söyleyenlere adam insan deme.
Adalet insanlık hukuk olduğu zaman.
Fehmi Tazegül
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 18:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!