Köle Şiiri - Fatih Babalık 2

Nereden bilirdim ki bana böyle köle olacağını,

Ne zaman seni düşünmeye kalksam,

Baktığım taraf hiç farketmiyor,

Hemen gözlerimin önünde bitiveriyorsun.

Ne zaman uzaklarına kavuşmak istesem,

Mesafeler hiç farketmiyor,

Hemen mucizelerime yaklaşıveriyorsun.

Ne zaman yokluğunda kurumaya başlasam,

Gözlerim hiç farketmiyor,

İki damla oluyor, kalbimi ıslatıyorsun.

Ne zaman bir şiir yazmaya kalkışsam,

İlham perisi hiç farketmiyor,

Bir gölge misali kelimelerin dibinde bekliyorsun.

Ansızın çıkagelmiş bir rüyanın sesi olsam,

Şarkılar hiç farketmiyor,

En güzel besteler hep sen oluyorsun.

Çiçeklerin içinden bir dilek tutsam,

Gül kokuları hiç farketmiyor,

Sen hep benim istediğim şey oluyorsun.

Nereden bilirdim ki bana böyle köle olacağını,

Beklediğim tek şey sen olduğuna göre,

Sen benim hayallerime köle oluyorsun.