Köle Şiiri - Bayram Kaya

Köleye desen de köle
İnsan bir kezine dahi öle

Eller açılsa da yüze sürülürken niyaz
Baharı duyarsın köleliğinle geçer yaz

Ya insanın içine konmuştu
Köleden olan bir ruh…
Ya insan kendi ruhunu kılmıştı
Köleden bir cüruf
Böyle konmuştu köle
Bu yolum gidişatı olan döle

Köle ruhlar talimiyle salt
Ters olurken üst yerine alt
Ettikçe transfer
Hiç klimatikçe değildir
Değişse bile atmosfer

Halk pelesenki oluşta sünerle
Birbirinden hünerle
Hoca efendimiz
Şeyh efendimiz
Peygamber efendimiz
Kadük kalmış ışıktan fenerle
El etek öpmenin boyundurukça
Nefsi eğme yarışını denerle

Guruba neşeyle der efendim
Hiç bir yükselişin ahfadı olmaz da
Yırtarken fezayı insan fendim
Ne bir efendim var
Ne bile efendiliğe razım
Zevale bağ ve ağ olmazla
Yapamıyorsan efendisiz
Niye ola ki efendiye itirazım

Sofrayı hazır eylemişse beyler
Meva kötüyü tiksinç etse de neyler

11.07.2013