Köle Şiiri - Yorumlar

Mustafa Semerci
75

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

yarın

karşısında zulmün
ağrı dağı kadar büyük
yanında mazlumun
karınca kadar cüceyim
dünden öte yarından beri bugün

Tamamını Oku
  • Bahri Gören
    Bahri Gören 12.12.2008 - 21:38

    bende hümanistim ve yazdığım bu şiiri kimselere duyuramadım belki siz yardımcı olursunuz bu arada şiiriniz eser olarak harikaydı.şiirmle süslü-yorum...

    NERDEYDİN BABA!

    - görmediğimiz yâda görmezlikten geldiğimiz hayatlardan bir esinti…
    - Sokak çocuklarına ithaf ediyorum-
    Yıllardır nerdeydin baba
    Yıllardır hangi cehennemdeydin
    Vicdanını hangi virane kollara hapsetmiştin
    Annem nerde eminim ondanda bihabersin yoktur haberin

    Ben söyleyeyim; senden sonra geliri yok, bebesi açtı
    Dayanamadı fazla namusuyla bir kocaya kaçtı
    Güya adam bana da bakacaktı
    Affedersin meğerse adam tam bir hiçti
    İşkence işkence sanki her gün kanımı içti
    Dayanamadım daha fazla evden kaçtım baba

    Annem beni çok aramış
    Elinde resmimle yollara üşüşmüş
    Duydum ki aylar sonra;
    bensizliğe dayanamamış zavallı kalbi
    kalbine yenik düşmüş!

    Mezarını bile bilmiyorum baba
    Sormadım bile o suratsız adama
    Doya doya sarılamadım senin yüzünden anama
    Keyfin yüzünden bizi sattın! sattın sen baba!

    Ya ben neler çektim biliyor musun?
    Asma kafanı öyle
    Vicdan azabı çekermiş gibi
    Ağlama boşuna yalandan
    Dinliyor musun?


    Üvey baba böyle yaparsa
    Başkası neler yapar dedim
    Kimseye sığınamadım gidemedim
    Yedi yaşındaydım daha devlet yurdu
    Okul yolu bilemedim göremedim

    Soğuktu sokaklar
    Para yok pul yok
    Ev yok bark yok
    Ana yok baba yok
    Sıcak bir yatak yok
    Yok, yok yok…

    Çok korkardım ilk zamanlar korkudan titrerdim
    Açtım çoğu kez titrek ellerimle dilenirdim
    Polisten zabıtadan kaçar kaçar gizlenirdim
    Anne baba elinden tutup yürüyen çocuklara bakar
    Bakar imrenirdim

    Bir süre sonra beni sokak çocukları buldular
    Tez kaynaştık bana arkadaş oldular
    Tarla başının tenha köhnemiş derme çatma evlerinde
    Bana su çekmiş ıslak bir yatak birde bali sundular
    En azından yalızlıktan kurtulmuştum


    Park köşelerinde banklarda yatmaktan yorulmuştum
    Sığınacak bir dört duvar ve arkadaşlar bulmuştum
    İçin parçalandı değil mi?
    Dur daha bitmedi sitemim baba!

    Arkadaşlarım sokakların kurdu olmuşlardı
    Hayatta kalmak için çalıp çırpıp adam yolmuşlardı
    Bana da öğrettiler hünerlerini tek tek biçim biçim
    Başka çarem yoktu baba hayatta kalmak için

    Her ne kadar artık bende bir kurt olsamda
    Dağlarda her zaman sis olmuyor
    Her gün koyun kuzu geçmiyor bu yollardan
    Zaman zaman ayılarla da boğuştuk baba

    Bak bu suratıma utanma!
    Bali den nasılda şişmiş değil mi?
    Sadece bali mi kaç ayının tokat izi var bu yanaklarımda
    Kaç polisin parmak izi var bu kulaklarımda biliyor musun baba?

    Kimsecikler sahiplenmedi bizi elimizden tutan olmadı
    Düşene bir tekme misali yedik herkesten sille tokadı
    Kanunun nizamın bizde yoktu artık adı
    Kaç sabıkam olduğunu bende bilmiyorum baba

    Görenler it dedi köpek dedi sineye çektim
    Ama i. oğlu i. O... çocuğu dediler guruma yediremedim
    Benim anamda belli babamda dedim
    Çektim falçatamı yaraladım kaç kişinin kanına girdim
    Bu ellerde kaç kişinin kan izi var baba bilir misin?

    Her zaman kaçılmıyor zabıtadan polisten
    Kaç kez içeri girdim kaç kez salıverdiler yaşı tutmuyor diye kodesten
    Saymadım kim bilir kaç sokakta kanım dökülmüştür
    Bak baba kollarıma bunlar yediğim sopalardan kırılarak bükülmüştür

    Doğru söyle şimdi biz böyle yaşarken
    Sen annemi ve beni kaç kez hatırladın
    Kaç kez aramak geçti bizi içinden
    Kaç kez o kadın tarafından izin verilmedi buna
    Emri ile bağlandın

    Saysan birkaç defayı geçmez değil mi?
    Oysa ben!
    Oysa ben her gece başımı ıslak yatağa koyduğumda
    Seni de annemi de hatırlardım
    Yalan yok sana olan kinimi nefretimi kusardım
    Anneme ise küçücük yüreğimle dualar yapardım

    Bazı geceler o köhne duvarlar sanki üstüme üstüme gelirdi
    Yatak tan çıkar dışarı kaçardım
    Issız tenha sokaklarda bir kuytu bulur orada yatardım
    Kaç kez uykularımdan kâbuslarla kalkardım
    Sıcak kelimesi bize yabancıydı baba
    Ama ben yinede soğuktan hep korkardım!

    Diğer çocuklar gibi oyuncaklarım olmadı baba
    Bez bebeğim oyuncak arabam yâ da bir bisikletim olmadı
    Gündüz park ve Bahçelerde bize yasaktı
    Aileli çocuklar oynardı
    Tek oyuncağımız misket ve kendi aramızda ki kumardı

    Ama o çocuklar korkaktı geceden korkarlardı
    Gece biz giderdik parklara iki farkla
    Bir karanlıkta oynardık diğer çocuklardan farklı olarak
    Birde salıncağa bindiğinde arkadaşımızı biz sallardık

    Bayramlar evet birde bayramlar vardı
    Öyle her bayramda yeni elbiselerimiz olmazdı
    Hoş kimse bizim bayramlarımızı hatırlamaz kutlamazdı ya
    Yine de arkadaşlarımızla yanak yanağa öpüşürdük
    Acıları unutur o gün oyun oynar ve gülüşürdük

    Birde duydum ki bayramda mezarlıklara gidilirmiş
    Ölülere kur’an okunur dualar edilirmiş
    Hoş kur’an kitap bilmem ya dua etmek için
    Giderdim anneme
    Elimde parklardan çalınmış bir demet gülle

    Hani annemin mezarını bilmiyor muydum evet bilmiyorum
    Nadirde olsa sokaklar da insafla başımı okşayan her adama
    baba demedim ama
    Sahipsiz bulduğum her anne mezarı annemdi
    Güllerimi koyardım başucuna ben sesli dua ederdim
    O’da beni sessizce dinlerdi

    Kaç gece ateşler içinde uyandık soğuk yataklardan
    Kaç arkadaşım can verdi kollarımda biliyor musun?
    Hastalıktan!
    El bebek gül bebek büyümedik sıcak yataklardan
    Bu yaşa gelmek tombaladan çıktı baba bize tombaladan

    Ne oldu baba bu acıya dayanamadı değil mi o taş yüreğin
    Bakıyorum gittikçe daha çok ağlıyorsun
    Hep bu günü beklemiştim seninle karşılaşmayı
    O yüzüne bir kez olsun tükürmekti tek dileğim
    Ama gözyaşlarınla şimdi yüreğimi burkuyorsun

    Yıllar sonra karşıma gelmiş
    Benden af diliyorsun
    Aslında sen bunu hiç hak etmedin baba biliyorsun
    Şimdi “o utançla” karşımda boyun büküyorsun

    Neyse baba utanmakta bize öğretmediğin ardandır
    Benim içinse baba deyip birine sarılmak zarardansa kardandır
    Şunu bil ki sana karşı kalbimin yumuşaması
    Benim yıllarca döktüğüm için başkasında görünce
    Dayanamadığım o gözyaşlarındandır!

    Yalnız geç buldun baba beni
    Devletim gibi geç hatırladın
    O sokaklarda beni unutan
    Sadece yaramazlık yapınca kulağımdan tutan
    Devletim beni hatırladı vatan görevine çağırıyor

    Bak! oğlun adam olmuş vatan sınırlarında nöbete gidecek
    Eğer oralarda vatanına düşman olarak yetiştirilmiş
    Bir kalleş kurşunu yemezsek şayet
    Söz veriyorum sana bu hasret bitecek

    Yalnız senden bir ricam var baba
    Bilmiyorum evinde var mı başka kardeşim ama
    Sokaklarda var yüzlerce binlerce sahipsiz kardeşlerim
    Senden onlardan hiç olmazsa biri için
    Evinde sıcak bir yatak sabahları sıcak çorba ve şefkat isterim

    Ver elini öpeyim helalleşelim baba
    Eğer oralarda ipe sapa gelmez bir kör kurşun
    İsabet ederde şehit düşersem arkamdan hiç ağlama
    O evine aldığın kardeşimi öp, okşa sev benim yerime
    Ben bilirim çünkü anne babasızlığı yuvasızlığı
    Kurşundan kötü işlemiştir ciğerime

    Ben affettim seni Allah'ta affeder umarım
    Ben hakkımı helal ettim sana baba
    Sende hakkını helal et bana ben artık gideyim yavaştan
    Her ne kadar bir sahibimiz olmadıysa da
    Her ne kadar hayatta kalmak için bu vatan da
    Çalarak çırparak yasadıysak da
    Devlet yine babadır vatan yine anadır
    Canım kurban olsun bu vatana!
    Canım kurban olsun bu ay yıldızlı bayrağa!

    Cevap Yaz
  • Necmi Uçar
    Necmi Uçar 12.12.2008 - 21:38

    Şiirini okuduktan sonra, hikâyesini okudum ve şiiri dikkatle tekrar okudum. Doğrusu seçilen konu çok güzel işlenmiş, kutluyorum gönlüne sağlık.Fikirleriniz çok düşündürücü konu ile ilgili yetkili ve etkili kişilere bu fikirlerin ulaşması dilegiyle, saygılar sunarım.

    Cevap Yaz
  • Selami Tıraşlar Elazığ
    Selami Tıraşlar Elazığ 12.12.2008 - 21:03

    Duyarlı yuregınıze saglık guzel bır calışma olmuş konu guzel secılmış tebrıkler selam ve sevgılerımle

    selami

    Cevap Yaz
  • Şerafettin Muş
    Şerafettin Muş 12.12.2008 - 21:01

    Vurdum duymazlığın şampiyonuyuz

    Ahlak krizimiz kimin uğruna
    Vurdum duymazlığın şampiyonuyuz
    Böylemi yolculuk olur yarına
    Vurdum duymazlığın şampiyonuyuz

    Kış ayları masallarla ısınır
    Acıkınca çadırlara sığınır
    Hayatımız yalanlarla avunur
    Vurdum duymazlığın şampiyonuyuz

    Kapıları çalıp gitmeyen kriz
    Bir süre yatakta yatacak keriz
    Avsunlaşmış yüreklerle bekleriz
    Vurdum duymazlığın şampiyonuyuz

    Suçlamalar değil önlem almayla
    Hedefe varılmaz yolda kalmayla
    Olan bize olur böyle durmayla
    Vurdum duymazlığın şampiyonuyuz

    Kolay yoldan zengin olanlar kaçar
    Dost Şeref im bizler kalırız naçar
    Kolları yukarda élleri açar
    Vurdum duymazlığın şampiyonuyuz

    09/12/2008
    Dost Şeref
    -----YÜREĞİ VE KALEMİYLE EMEĞE VE İNSANLIK ONURUNA SAYGI GÖSTEREN ÜSTADI KUTLUYORUM SAYGILARIMLA

    Cevap Yaz
  • Celil Taş
    Celil Taş 12.12.2008 - 20:56

    teşekkürler; insalık onuru için göstermiş olduğunuz dizelere cok güzel yansımış. tebrikler

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 35 tane yorum bulunmakta