Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gönül kapıları açılmadan yapılan dostluklar dilde kalmıştır. Onlar aslında dost gibi kabul edilirken, usulen eve davet edilen misafirler gibidir.. Ama dostluğa ve dosta çağrı, gönülden olur, gönül kapıları sonuna kadar açılırsa, kim kaçabilir ki?
Dost kaybetmek kolay, kazanmak zor. Dost bildiklerimizin değerini bilmeli. Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta