Düşmüşsün düşürülüvermişsin elden ayaktan belli
Bitmişsin içten bitirivermişler seni
Yok etmişler kökten hislerini
Söküp çekip almışlar benliğini
Yıkıvermişler seni belli
Bu dayı vermişler düşlerini
Kesivermişler kol kanat körpecik hayallerini
Alıp atmışlar yere bedenini sahiplenilmediğin beli
Her gelip geçen
İtiyor çiğniyor eziyor silkeliyor
Bilmeden sensiz sessiz bedenini
Yerde yattığın belli değildi
Yer bile sahiplenmemişti seni
Kalk git dercesine dile gelmişti sanki
Yaşam dolu cıvıl cıvıl bu hayatta
Unutulmuşsun unutmuşlar seni
Kırışıklıklar almış canım tenini
Aklar sarmış saçlarının her telini
Yer bile göstermemişler tutmamışlar ellerini…
Okumamışlar yaşamamışlar hallerinden tavırlarından belli
O senin
Yaşam paylaşım sıcak hayat denen felsefeni…
Hiç mi hiç ama hiç
Tanımamışlar tanıyamamışlar
Anlamamışlar anlayamamışlar seni
Anlayamadıkları her hallerinden belli
Affet af ediver herkesi
Gel de şimdi sen
Kolaysa ey sevgili….! ! !
Kayıt Tarihi : 6.5.2008 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin bitiminde yazılı (Kolaysa ey sevgili) kısmına okuyucu dost kendi Adını ilave et öyle yorumla derim Saglıkta, Güzel olanda Saygıyla buluşalım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!