Kolayı Yok Şiiri - Zeynep Ece Arabul

Zeynep Ece Arabul
181

ŞİİR


16

TAKİPÇİ

Kolayı Yok

Kolayı yok bunun..
Oyalamak yersiz..
Kara bir kütleyi fırlatacaksın,
İnecek yüreğine
Tekrarlayacaksın
Niyesini,
Yoksa nasıl tutunursun
Çoktan unutulmuş kızgınlığına

Kocaman iri balık gözü yalnızlık sana bakacak
Boydan boya lacivert kesecek her köşen
Önce isteyecek, sonra kaçacaksın.
Hiçbir zaman hazır olamayacaksın
Çağırmaktan yorulduğun gün
İzin isteyeceksin
Üzgün olmak için..

Sakız gibi çürüdü zaman
Merdivenler yer değiştiriyor..
Elimdeki eşyayı unutuyorum..
Ve birden çığlık atıyorum susun diye..
Belki sessizlikte susar içimdeki
Bekleyen

Ellerim yüzümde
Dudaklarım, gözlerim..
Ya onlar da dağılsa..
Nasıl toplanır beden..
Üflenince uçuşan tohum çiçeği..

Artık kimseyi sevmiyorum..
Yalnızca sevdiklerimi,
Hatırlamaya çalışıyorum..

Zeynep Ece Arabul
Kayıt Tarihi : 8.10.2006 18:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Zeynep Ece Arabul