Kolayı Seçmek Şiiri - Emre Doğan

Kolayı seçmekti tüm yaptığımız,
Sınırsızlık sınırımız olmuşken, kalbimiz yorgun.
Her ikimiz çıkmaz yolu seçmişiz,
Boyumuzu aşmış deniz, teninin rengi nedendir bu kadar solgun?

İki nota arasında, sana yakın olanda buldum düşlerimi.
Yaklaşırken, bana uzaklaşanları düşündüm.
Gidip gelen raylarda sürükledik her ikimizde kendi vagonlarımızı,
Engelleri unuttuk, koyanları dost edindik.

Hem mutlu hem mutsuz ben,
Ben hem sınırda hem sınır dışı,
Rengi belli olmayan her şey benden,
Benden olan her şey renksiz…

Yolumuz devam eder sandım uçurumun kıyısında,
Seni aldılar benden yavaş yavaş,
Önce sisli beynin çıktı bedeninden onlara akarak,
Sonra bedeninin muhteşem ahengini çaldılar,
Ve sen onlara aitken, ben aklım yok fikrim yok,
Hepsi sen,
Seni aldılar benden
Seni aldılar benden yavaş yavaş.

Hem susan hem konuşan ben,
Ben hem senle hem senden fazlayken,
Dar gelirdi ruhun bedenine ve ucu çıkardı hayallerinin.
Giden her şey benden,
Benden olan her şey gidenlerden…
Ben gidenlere üzülen,
Gelenlerden medet ummak için çok geç kalan.

İlmek ilmek işlerdik uçurumlarımızın arasına köprüyü,
Sarı kırmızı çiçeklere yukarıdan bakarken ne hoştu ilk hallerimiz.
Seni kaybetmeden öncesiydi,
İlmek ilmek işlerken hayat kalbimize,
Seni aldılar benden yavaş yavaş.