Sen hep kolayına kaçtın sevdanın,
Sabahları gecelerden çaldın,
Seher yeli ne dese ona inandın sen.
Ateşte yürüyen ben oldum hep, yalınayak hem de.
Senin sevdadan anladığın bir iki damla gözyaşı,
Biraz da alevinin içini yakmasıydı belli ki,
Zora gelince hasret çekmek;
Uzağı görünce yakın etmek istemedin belki de.
Ellerimi tutup gökyüzünde yıldızlara çizdirdiğin hayaller,
Bir bir kayıp düşerken gözlerimizin önünden,
Düşenleri toplamak yerine,
Dönüp yenilerini aramayı seçtin sen.
Canın acırsa can yakarsın sen, yaraları sarmak yerine.
Aldanırsa gözlerin, aldatırsın sen de, sevdaya inanmak yerine,
Yanılırsa inandıkların, yıkarsın her şeyi sen de, yüreğine sığınmak yerine.
Anılırsa sevdiklerin yıldızların dillerinde,
Susarsın sen sadece, paylaşıp çoğaltmak yerine.
Kayıt Tarihi : 4.8.2009 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haluk Levent’in bir şarkısı vardır hani “En güzel aşk zor olandır” der orada, benim de en sevdiğim şarkıdır. Bu şarkıyı dinlerken yazdığım bir şiiri paylaşmak istedim bugün sizinle.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!