Kolay mı sandın Şiiri - Ayşe Manav

Çayı şekersiz içmeye alıştım zamanla
İçine tat katan olmayınca
Ellerimin üşümesi
Güvenecek kim kaldı sorusunda

Yalnız yürümeyi öğretti hayat
Dört duvarı sırdaş
Camları şahit tutunca
Parçalarım savruldu umarsızca

Bir boşluk ayaklarımın altında
Düştükçe battım en karanlık çıkmaza
Dizlerim can kesiği paramparça
Soluksuz kaldım zifiri akşamlarda

Yüzeye çıkmayı bildim son hızla
Güçlendim yüreğim ağlasa da
Ömür dediğin bir nefesmiş
Göçmen kuş telaşında