ve artık aramıyor gözlerim son gidişleri
sıkıştırıp katlamıyorum vefasız bakışları
saldım meçhullere yarınsız gülüşleri
ve herkes zanneder ki ezilip gitti herşey
kolay mı sandılar yitip gitmeleri...
ağır bildiler vakayı
oysa kök derinlerin çocuğudur elbet
kimi inandırmaz ki eylemlerin özü
hem nerde görülmüş uyanışların yosun bağladığı
ve sürgün zannettiler uzakları
olup bittiye vurdular kanatsız sevdaları
oysa dalgalar hep uzaklarda çarptı karanlıklara
ve böyle pençeleşti ürkek adımlar
hem aşikar değil midir her şeyin tersiyle akıp gittiği
en ağır hıçkırıkların altında yatmaz mı gülüşler
ve karanlık gecelerin
ardından
birer birer
inmez mi
pembe şafaklar
13.03.09
(ANKARA)
Kayıt Tarihi : 13.3.2009 11:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fayık Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/13/kolay-mi-sandilar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!