Kolay mı Şiiri - Afet Kırat

Sen gül ki şen olsun gülşende güller
Şen şakrak ötüşsün mahzun bülbüller
Rayihalar saçsın lila sümbüller
Sönmesin gözünde yanan fenerin
Gülümsemek olsun senin hünerin.

Sen gül ki yeşersin kupkuru bağlar
Güneşten yanmasın tepeler dağlar
Huzur ile geçsin önünde çağlar
Yalnız seni görsün her ley-ü nehar
Kışın çabuk geçsin gelsin ilkbahar.

Derdi bana annem ölmeden önce
Şimdi söyler miydi bizi görünce
Belki de alırdı türlü düşünce
Zaman çok değişti gülmek ar oldu
Yapraklar döküldü sonbahar oldu.

Umudum kalmadı gelecek günden
Feragat mı ettim her gün öğünden
Çevremiz geçilmez aksi üzgünden
Maaşlar yerinde oynarken seksek
Düz yollar tıkandı her taraf tümsek.

Geçmiyor saatler tatlı rüyayla
Farkımız kalmadı yoksul Asya’yla
Sarıldık hepimiz yalan riyayla
Bu dünya bildiğin değil ki annem
Kime cennet bilmem bize cehennem.