Anahtarla kapı açıp girmek
Evde hiç kimseye bulamamak
Bir kez bile selam verememek
Kolay mı, kolay mı söyle bana.
Sofrada yalnız bir kaşık, çatal
Yalnız bir tabak, bir bardak ve sen
Her gün bir tek sözsüz yemek, yemek
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
