Bazen
Umutsuzluk bile bir umut saklar,
Gizler bir yerlerinde,
Ararsan;
Bulursun…
Bulursan
Mutlu,
Bulamazsan,
Mutsuz olursun…
.
Ben buluyorum;
Umudu.
Nasıl mı:
Önce,
Samanlıkta iğneyi,
Sonra,
İğneyle kuyu kazıyorum,
Sonra da,
Gömüyorum umutları tek tek..
Yani anlayacağın;
Sıfır
Elde var;
Sıfır!
.
Ama güzelim,
Yaşam düşündüğümüzden daha kolaydır;
Bak;
Tek yapacağın; İmkansızı kabullenmek,
Vazgeçilmezden,vazgeçmek,
Dayanılmaza
Dayanmaktır!
Kolay gelsin!
Muharrem ÇetinkayaKayıt Tarihi : 5.8.2005 18:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)