Bilirmisin göz yaşının insanın içine akabileceğini
Gülerken aslında ağlandığını
İçinde ki öfke yanardağ misali iken
Öfkenin neşeye dönüşmesini
Düşmek için yaprağı oynatan yel yeterken
Bir çınar gibi toprağa sımsıkı tutunup ayakta kalmayı
Bir çocuk kadar muhtaçken
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta