İrfan denen saadete, bir yol gerek varmak için,
Şeriat zorlu bir kapı, zalim nefse verir biçim.
Sonra tarikat berzahı, gerek geçmek can ve maldan,
Marifet makamı emreder, sıyrılmayı masivadan.
Hakikate yetmez aklım, yollarına feda canım,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu devirde kendi kendine doru yolu bulup yoldan sapmadan ilerleyebilmek biraz degil cok zor.Tasavvufa,tarikata,bir mürsid-i kamile ihtiyac var.gerek var.
Necdet hocam, kaleminizi kutluyorum.selamlar.
Hakikate yetmez aklım, yollarına feda canım,
Bir gün dünyadan giderim, unutulur adım sanım.
hocam adınız asla unutulmaz,yunus olmuşsunuz ,adınız daima gönüllerde yaşayacak,
değerli kaleminizi kutluyorum selam ve dua ile...
Sevgili arkadaşım
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılarımla
Hakka gitmek isteyene; kafi gelir sırf Şeriat!
Zira diyor o şeriat; hayrı yeğle ve şerri at!
Yeter artar kitap sünnet; Hak rızaya müştaklara!
Ne gerek var tasavvufa? Varken böyle bir tarikat?
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta