İrfan denen saadete, bir yol gerek varmak için,
Şeriat zorlu bir kapı, zalim nefse verir biçim.
Sonra tarikat berzahı, gerek geçmek can ve maldan,
Marifet makamı emreder, sıyrılmayı masivadan.
Hakikate yetmez aklım, yollarına feda canım,
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.