İrfan denen saadete, bir yol gerek varmak için,
Şeriat zorlu bir kapı, zalim nefse verir biçim.
Sonra tarikat berzahı, gerek geçmek can ve maldan,
Marifet makamı emreder, sıyrılmayı masivadan.
Hakikate yetmez aklım, yollarına feda canım,
Bir gün dünyadan giderim, unutulur adım sanım.
Ey dost yoksa savm-u salat, imkan varsa hacc-ü zakat
İbadetsiz din mi olur? Var diyenin fikri sakat.
Tasavvuf ehlini takip, kalbe veriri büyük kuvvet,
Farzı sünneti red eden, dinden ne bekliyor hayret.
Her mevsimin meyvesi var, tadını iklimden alır,
Büyüklerle boy ölçüşen, takılıp yollarda kalır.
Evradu ezkar ezvaktır, kırk kapıdan belki ilki,
Çok zahmet ve emek ister, kolay değil bu yol bilki.
Kayıt Tarihi : 25.1.2013 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu devirde kendi kendine doru yolu bulup yoldan sapmadan ilerleyebilmek biraz degil cok zor.Tasavvufa,tarikata,bir mürsid-i kamile ihtiyac var.gerek var.
Necdet hocam, kaleminizi kutluyorum.selamlar.
Bir gün dünyadan giderim, unutulur adım sanım.
hocam adınız asla unutulmaz,yunus olmuşsunuz ,adınız daima gönüllerde yaşayacak,
değerli kaleminizi kutluyorum selam ve dua ile...
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılarımla
Zira diyor o şeriat; hayrı yeğle ve şerri at!
Yeter artar kitap sünnet; Hak rızaya müştaklara!
Ne gerek var tasavvufa? Varken böyle bir tarikat?
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (4)