Kolağası Ahmet Ağa Şiiri - Abdulkadir Özdem

Aşkale Taşağıl köyünde doğdu
Ana, babasını sevince boğdu

Adı Ahmet, baba adı Ali’dir
Hem Ali’dir, okumuştur, velidir

Bin sekiz yüz elli yedide doğdu
Ahmet babasından ilim okudu

Köyünde büyüdü gayet müşahhas
Vatanı, Milleti bildi mukaddes

Osmanlı askeri oldu vatana
Vatanın canına canlar katana

Kahramanlık yaptı, aldı bir nişan
Kolağası bir makamdır, ürüşan

Savaşlara girdi gösterdi hüner
Onunla beraber savaşan yener

Yakışıklı, boylu poslu bir yiğit
At üstünde, kılıç belde bir yiğit

Dadaştır, kahramandır, hem de mert
Vücudu kuvvetli, bakışları sert

Ali Efendidir onun babası
Vatana hizmettir bütün çabası

Aslı Hasankale, gelmiştir ordan
Aşkale Taşağıl etmiştir vatan

Davut Ağa dedesi, hem de pehlivan
Evlatları her birisi bir civan

Hanımı Gülsüm’dür, temiz asıllı
Bego Mehmet kardeşidir nesilli

Dört oğlu var her biri bir hoş sefa
Ziya, Hafiz Yusuf, Ömer, Mustafa

İki de kızı var Havva ve Ayşe
Asalet timsali, gösterir neşe

Doksan üç harbinde Kafkas cephesi
Bin sekiz yüz yetmiş yedi senesi

Saltanatta Abdulhamid Padişah
Cennetmekân bir mübarek şahtır Şah

Osmanlı’nın hem dördüncü ordusu
Bu orduda bir neferdir kendisi

Gazi Ahmet Muhtar Paşa emrinde
Topçu idi asıl görev seyrinde

Vatana saldıran Moskof, Ermeni
Bu Moskofu bu dünyadan silmeli

Savaşmıştır Kars-Ardahan ilinde
Tüfek elde, yalın kılıç belinde

Alacadağ, Deli Baba savaşı
Hem Gedikler, hem de Zivin savaşı

Yahniler tepesi sonunda zafer
Kendisi topçuydu, iyi bir nefer

Aylarca Rus ile çarpışan ordu
Sonunda askeri iyice yordu

Çarık yok ayakta, kalpak yok başta
Ekmek, un nerede, akıllar aşta

Cephane gelmedi, Ruslar ilerde
Türk ordusu çaresizce yollarda

Gece vakti yağmuruna, karına
Dik bir yokuş çıktı karşılarına

Battı çamurlara, saplandı herkes
Arabalar çıkmaz, katırlar çekmez

Toplar saplanmıştı çamur reçine
Çıkarmak ne mümkün gece içine

Çıkageldi asker içre pehlivan
Bıyıkları burma, kendisi civan

Ali oğlu Ahmet derler şanına
Sırtın verdi arabanın yanına

Çamurdan çıkardı arabaları
Kurtardı askeri ve hayvanları

Daha nice meziyetler gösterdi
Vatan için canın feda ederdi

Muhtar Paşa gördü, takdir eyledi
Kolağası rütbe verdi söyledi

Topçu idi bataryanın başında
İhlaslıydı her yaptığı işinde

Erzurum’a doğru çekilen ordu
Geldi Deveboynu orada durdu

Erzurumlu kazma, kürek, bel ile
Askere yardıma koştu el ile

Topdağında Aziziye tabyası
Buradadır askerlerin en hası

Tabyaya saldırdı Moskof askeri
Ele geçirmekti bütün emeli

Erzurumlu bu haberi alınca
Kazma, kürek, balta, bıçak bulunca

Tabyaya yardıma koştu çer, çocuk
Kadın, erkek, yaşlı, büyük ve küçük

Nene Hatun ile gelini, kızı
Vatanı kurtarmak alnında yazı

Çarpışarak Rus’u önüne kattı
Deveboynundan aşıp ileri attı

Kolağası Ahmet Aziziyede
Top ile püskürttü Mecidiyede

Askerlik görevi yirmi dokuz yıl
Üstüne emekli oldu bunu bil

Bin dokuz yüz yirmi yedi yılında
Vefat etti Erzurum’da ilinde

Kendi Aşkale’li Taşağıl köyü
Ali bey oğludur asildir soyu

Ruhuna Fatiha okuyun her dem
Unutma dedeni soyadı Özdem

Ben de Abdulkadir yazdım şiiri
Rahmet geçmişime cennet her biri

İstanbul / 03 Ocak 2021