Kokuyor Şiiri - Ferzan Güney

Sevda unutulmuş bir hikaye olmuş
Yaşadığım yıllar ihanet kokuyor
İlk heyecan, ilk dokunuş
Bağlandığım erkek düşman kokuyor

Gençliğini verdiğin, sevgiyle tutulan eller
Nasırlaşmaya yüz tutar olmuş
Candan bakan gözler artık lanet okuyor
Aşkımsa yaşadığım günlere hasret kokuyor

O bir çift yüzüğün tatlı telaşı
Birbirlerini isteyen gönüllerin ürkek atışı
Masalmıydı diye düşünülür olmuş
Mazi de, gelecek de pişmanlık kokuyor

Verdiğin emekler, paylaştığın dertler
Alev topu misali içini yakıyor
Saçlarını birlikte ağarttığın yatağın
Şimdi bomboş kalmış, soğuk kokuyor

Dönüp bakıyorum, anılar sis olmuş
Perde inmiş önlerine, hiç bir şey seçilmiyor
Verdiğin ömür nafile
Erkeğim dediğin adam yalan kokuyor