Kokuşmuş Öc Seremonisi

Korkunun renginden güneşi çizmeye kalkan,
tedavülden kalkmış yanık ellerimle,
gidişinin hazzını betimledim beyaz gökyüzüne.
Karanlıklar dahi gıpta etti baktıkça halime.

Yağmurun yağışına laf sokmaya başlayalı ben bi başkalaştım
Başkalaşıma uğradım.

kolay değildi,
bedeni çıkarıp kav atmam soğuklar geçse de artık.
kolay değildi,
güneşe muhtaç kan gruplarımın gazına gelmesem de,
gözyuvalarımdan ereksiyona uğratmak taşlaşmış hislerini.

Güneş ışıklarına ters açılardan ayna tutmayı
senin o "derin" aşk öğretilerinden kaptım.
E bunu bilirken uyuşuk saçlarına boyalar sürmemi de bekleme!
Bilmelisin ki nefes alışını da dinleyemem artık
Seni tanrılaştıramam daha fazla.
Git ve kok o gri o kasvet dolu mabedinde.

Pervasızca dolanmak artık payıma düşen heykelinin gölgesinde.
Söz etmem dahi ayıp kaçıyor regl olmuş gözyaşı torbalarımdan.

Zaman sonra haksızca zevkini yaşadığım
Her adımda küçüldüğün o gidişin kaldı artık benliğimde.
O Gidişin, resimsiz, fotoğrafsız,
sokak çocuğuna tiner gibi,
fahişenin gizli günahları,
Katilin cinayetini örtbas etmesi gibi,
Vicdan sızılı "ezan sesi" gidişin...