Kokusu Vatan Şiiri - Mustafa Kö

Bir gül düştü alnımıza, rengi kan, kokusu vatan,
Bir dua yükseldi annelerin titreyen dudaklarından.
Adını dağlara yazdı rüzgar,
Bir sevda gibi sevdiler toprağı
Geri dönmeyeceğini bile bile…

Mevsim ne olursa olsun,
Üşümez artık o dağ başında kalan çocuklar,
Çünkü onların yüreği,
Bir milletin sinesinde yanar hâlâ.

Öyle sessiz gittiler ki,
Bir kuş bile ürkmedi ardından.
Ama biz duyduk...
Her suskunlukta bir Şehidin adını.

Ey yüreğini göğe emanet edenler!
Bir bayrak gibi dalgalanır isminiz göğsümüzde.
Biz sizi unutmadan yaşarız,
Uğrunda öldüğünüz vatan söz verir:
Sonsuza kadar sizin olacak!