Kokusu Gelmeli Şiiri - Bahattin Tonbul

Seven sevdiği ile,can birlikte solmalı
Cennet köşelerinde,anları yetirmeli
Yaşayan canlıların,bir sevdiği olmalı
Esen rüzgarlarında,o kokusu gelmeli

Özlemle kaynayacak,o sevginin yüreği
Yağmurla bir olup da,yıkacak o direği
Hakikat çemberiyle,toprak atan küreği
Esen rüzgarlarında,kokuyu getirmeli

Bakmaya kıyamazdın,o yarin ben yüzüne
Nasılda çok bağlıydı,imrenirdim özüne
Akan yaşlar toplanmış,meleğimin gözüne
Esen rüzgarlarında,o kokusu gelmeli

Her hücresinde yarim,aşkımızı taşırdı
Heyecandan dillerim,konuşmazdı şaşırdı
Yalnız olan akşamlar,yüreğini kaşırdı
Esen rüzgarlarında,o kokusu gelmeli

Susuz çölde okyanus, acısı hiç yeter mi
Seven sevdiklerinden,acep hiç vazgeçer mi
Yarsiz olan bu gönlün, hayali hiç biter mi
Esen rüzgarlarında,o kokusu gelmeli

Bahattin’im ben seni,ölene dek severim
Göğsümdeki yaranı,inan sensiz dererim
Eğer eve gelmişsen,bekle hemen dönerim
Esen rüzgarlarında,o kokusu gelmeli
Bahattin Tonbul
14.8.2011