Kokuşma Şiiri - Nurettin Filinte

Çıkarının gözünü parmaklarıyla oyup
Kitabından almanın çekimini silerek
Bütün isteklerine nefsinin karşı koyup
Doğru olmayı hayatın amacı bilerek

Her gün elinden kamu milyonları geçerken
Zimmetine kör bir kuruş dahi geçirmeden
Baston gibi dosdoğru yaşayıp ölen kişi
Hiçbir şeyi olmadan dünyayı terk ederken

Tabutu taşımak için gelen üç-dört kişi
Bulunamıyorsa toplum kokuşmuştur resmen
*
Çalıp, ihtikâr yapıp servet sahibi olan
Ölünceye kadar da bu yolda ilerleyip
Adı büyük zenginler arasında anılan
Kişinin cenazesine, bunu görev bilip

Devlet büyüklerinden, sanatkârına kadar
Binlerce kişi katılıyorsa bir ülkede
Ahlaki değerlerden yoksundur o insanlar
Paraya tapar hale gelmiştir neticede
**