Burnuma geldi maskemin kokusu
Yanıma oturdu, burnumun ucundan geçerek.
Biraz vardı o hep,
Kardeşi gitti kendi kaldı.
Sıra ona da gelecek
Ama önce kokusu,
Sonra kendisi gidecek.
Maskem ulu ortaydı.
Her başın üstünde, her gözün önünde...
Ayaklar altında şimdi.
Arasından aktı annemin korkusu.
Arada, bir burun
Ve arada, bir dakika.
Aşağı süzüldü kokunun korkusu.
Kayıt Tarihi : 2.11.2023 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!