Kokunsuz Papatya
Seni seviyorum satırlarca sonsuz
Bir bahar geliyor aklıma
Burnumda, taze açmış
Sen kokularıyla.
Seni seviyorum satırlarca sonsuz
Bir şiir geliyor aklıma
Uyduramadığım uyaklarında
Sen gizleniyorsun, her mısrasında
Seni seviyorum satırlarca sonsuz
Bir kasetçalar geliyor aklıma
Kalemlerle ayarladığım bantlarında
Sesini saklamışım, her notasında
Seni seviyorum satırlarca sonsuz
Bir esinti geliyor boğuk boğuk
Ve bir uğuldama kulaklarımda
Bir sen eksiksin, bir de ellerin boynumda
Seni seviyorum satırlarca sonsuz
Bir papatyanın boynu bükük
Tek yaprağı kalmış, seviyorum diyor falında
İşte o papatya benim,
Bir bahçede bitmişim, kokunsuz
Seni seviyorum, satırlarca sonsuz.
•20 Nisan 2015•
Nesya EskenaziKayıt Tarihi : 24.10.2015 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!