Kokunda Savaştan Enstantaneler

Her köşesinde hançer yediğim hayatın
Ve her biyografisinde çiçekler yeşerten
Kimi insanların söküp aldığı
Kimininse usulca üfleyip gittiği.
Ama sen değil miydin
"Aklının tüm deliliklerinden kalbine sığın." diyen.
Peki ey ulu selvi kimin eli değdi
Göğsünün yeşilliklerine.
Çarmıha gerilen duyguların
Ve her göğe eriştiğinde
Yaptığın gibi.
Şimdi gitme,
Zamanı değil.
Kimilerinin küstah bir tavırla
Söylediği gibi;
"Ben çok seviyorum seni."
Ki her köşesinde
Cinayetler işlediğin evimin
Pencerelerini çiçeklerle kaplar gibi.

Yoruldum;
Topu topu kaç kere koştum ki
Kaç fotoğrafım vardır
Annemle diz dize.
Ve ardından
Kaç kere öpmüşümdür bir kızı.
Yoruldum;
Birinci dünya savaşında
Kaç anne intihar etti.
Kaç çocuk güneşi özler gibi
Özledi babasının elini.
Sevmekten bitkin düşmüş kuşların
Tam da kanlı bir muharebenin
Ortasında
Aniden yüzünü düşlemek;
Geceyi.
Peki,
Duru bir sevdayla sevişmek için
Bir silsile vuslat mı gerekli ?
Debelenir
Kavgalarım avuçlarımda.
Düşmanım dokunulmaz
Düşmanım zeyrek
Düşmanım ben.
Adın yazıyor
Bir kale duvarında gördüm.
Henüz toydum
Fethetmek için düşünceleri.

Sırtımızda mermi kovanları
Senin namluların cesur
Senin namluların vurdumduymaz
Senin namluların göğsümde
Ve göğüs göğüse dövüşmeli
Erkekçe.