Kokunda Giderse Şiiri - Alper Tunga KARAKOÇ

Öyle delicesine düşündüm ki bu gece;
dün geceden daha derince
birden ansızın zamansızca
başladım yürümeye hayalinle
rahattım bir bir anlattım
sana neden mecbur olduğumu
O kadar çok bahsettim ki;
mecburiyetimden,başladın ağlamaya
ağladıkça susdun,
sen sustukça ben ağladım
Hayalin bile susuyor konuşmuyor
Bana konuşacak hiçbir şey kalmıyor
Korkuyorum
içimdeki kokunda gider diye...