Kokun Var Şiiri - Enver Üste

Bülbüle eza veren,
Gülde senin kokun var.
Mucizeler gösteren,
Balda senin kokun var.

Her zaman seni anan,
Nâr-ı aşkınla yanan,
Semalara uzanan,
Dalda senin kokun var.

Kötü kelam etmeyen,
Kimseye kin gütmeyen,
Ve asla incitmeyen,
Dilde senin kokun var.

İş yapmak felsefesi,
Tek iken çıkmaz sesi.
Nasırı öpülesi,
Elde senin kokun var.

Herkesin görmediği,
Hiç önem vermediği,
Taşıtın girmediği,
Yolda senin kokun var.

Enverî hep perişan,
Derviş gibi dolaşan,
Gözünde pınarlaşan,
Selde senin kokun var.