Kokun Kaldı Odamda Şiiri - Ertan İgneli

Sen gittin kokun kaldı odamda
Güneş görmedi yastığım yorganım
Soluklanmaya korktum
Tükenecek, yok olacaksin diye

Beni kokun yaşatmalaydı kalan günlerimde
Tüketmemeliydim seni

-Gitme diye sana yalvardığımda
Kokum sana yeter demiştin-

Hasretin kokun ağırlığında çöktü
Dayanamadım
Buram buram soludum odamda ki havayı
Hava değil soluduğum senin kokundu
Sendin

Hasretin büyüdükce kokun azalıyordu
Bir kaç soluluktu canım

Kokun yokluğun ağırlığında üzerime çöktü
Yavaş yavaş tükenen
Korkup tüketemediğim
Senin kokun degil
Bendim

Gözünaydın
Sen tükenmeyesin diye
Ben tükendim