Usumun kabukları kanıyor yokluğunda
Sızıyor gövdemden içeri yaban acılar
Üşüyorum biçare yapayalnızlığımda
Gizle beni düşlerin kara duvarlarına
Hep aynı döngülerle sığındım kendime
Ölümsüz harelerin gülüşlerinde bittim
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.