Kokun Hala Duruyordu. Şiiri - İbrahim De ...

• 

  Talat Semiz

  Özel yaşamımda yaşadığım duygulara raslatlamış olmam beni gerçekten yaraladı. İnsanın ruhuna sinen çok çok özel bir koku, dolduruyor gibiydi tüm evrendeki boşluğu... Anne sevgisi Tanrı sevgisi kadar kutsal, anne sevgisi yücelerden bin kat yüce, ağlamamak imkannsız anneler aklımıza gelince...+..+ Başarılar...( Ruhu şad olsun )

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Bircan Misirli

  Biliyormusunuz anne kokusu hiç çıkmıyor nerede olursa olsun...En ufak eşyası bile anne kokuyor....Anlamadığım şu hayatta öyle şeyler oluyor ki bir evlat o güzel kokudan nasıl kendi isteği ile vazgeçebiliyor?
  Teşekkür ederim şu an şiiri okurken bile annemim kokusunu duydum hissettim hissettirdiniz.....TEŞEKKÜRLER.....

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Bircan Misirli

  Biliyormusunuz anne kokusu hiç çıkmıyor nerede olursa olsun...En ufak eşyası bile anne kokuyor....Anlamadığım şu hayatta öyle şeyler oluyor ki bir evlat o güzel kokudan nasıl kendi isteği ile vazgeçebiliyor?
  Teşekkür ederim şu an şiiri okurken bile annemim kokusunu duydum hissettim hissettirdiniz.....TEŞEKKÜRLER.....

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Şükrü Enhoş

  Kokusundan yoksun kalınan ana olunca, şair yüreği böyle çağlıyor. Aşk olsun bu güzel dizelere! Okuyanın içine içine dokunan bir deyiş. Söylenecek şeylerin hepsi zaten şiirin içinde. İbrahim bey arkadaşım, sizi yürekten kutluyor, başarılarınızın daim olmasını diliyorum. İzninizle tam puanla listeme alırken saygı ve selamlarımı bırakıyorum.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Selma Doğan

  Bir el, omuzuma vurdu
  Sarıldı boynuma, ağlıyordu.
  Ablamın boynuna, sarılınca annem,
  Kokun hala, onda duruyordu.... Duygulanarak okuduğum şiiriniz için sizi kutluyorum yüreğinize sağlık...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (30)