Seni hep ağaca benzettim
aşkla köklerin büyür zannettim.
Ne kadar yüreğimden su versemde
senin için çürümüş.
Aşkım bile kar etmedi...
Tepeden tırnağa sevdim seniyetmedi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta