Kokun çağırıyor Şiiri - Hamiş Acar

Bir yavru kuş gibi
Bilemeden kanatlarımızı
İteleniyoruz
hayat denen şu boşluğa

Bu bir inançtır belki

Sen çağırıyorsun beni

Bilesenki Işığın çağırıyor
Bilesin ki gülüşlerin çağırıyor beni
Bilesinki kokun çağırıyor
Bilesinki büyü n çağırıyor beni

Gülüşün kederli bir geceyi
Dağılmış bi ömrü toparlar

Gözlerinki allah
Hele bi öpsem o gülüşünden allah allah

Bu düşünce ile yaşıyorum
inan bana

Anla
beni
Duy
yüreğimi
Sarıl bana

Gülün
gözleriyle
çağırıyorsun

Ondandır bu bülbüllerin
söylediğini söylerim sana

Sen hep içimde incecik