Kokun almaya geldim Anam

KOKUN ALMAYA GELDİM ANAM
Köyümüze geldim, kokun almaya,
Kapılmış da yitmiş, yellere Anam.
Ömür geçirdiğin, eve bakmaya,
Dağılmış da gitmiş, sellere Anam…

Hatıralar geldi, bir bir gözüme,
Ağlayarak baktım, göçük evime,
Harabesi sızı, saldı içime,
Yıkılmış da geçmiş, yerlere Anam…

Tandırın ocağın, vardı kocaman,
Yapardın bazlama, börek durmadan,
Alırdım kokuyu, koca pınardan,
Kapanmış da dolmuş, küllere Anam…

Kurardın çökelik, peynir yoğurtlar,
Havluda keçiler, koyun kuzular,
Ahırda inekler, dana buzağlar,
Karışmış da girmiş, soylara Anam…

Düvenle ezerdin, her yıl harmanı,
Dolaştım bahçeyi, bağı bostanı,
Köşe bucak olmuş, köyün ormanı,
Bakışmış da dönmüş, dağlara Anam…

Baharın sabanla, bider ekime,
Fasülye patates, güzün söküme,
Kağnıyla giderdik, bağa üzüme,
Kırılmış da düşmüş, yollara Anam…

Komşularımızı, gezindim sordum,
Göçmüşler yanına, yutkundum durdum,
Elimi dizime, bağrıma vurdum,
Yok olmuş da bitmiş, yıllara Anam…

Aşık Bil’Âli yim, tutuldu dilim,
Yokluğunda Anam, büküldü belim,
Mezarına geldim, dokundu elim,
Erimiş de akmış, taşlara Anam…

Aşık Bil’Âli (Bilâl YANILMAZ)
09/11/2023