kendime verdiğim
bir söz gibi
aklımda tutuyorum senin
yaşama tutunduğun her saniyeyi
gecenin ortasında gözlerinin
görmesi için sokak lambası olduğumu
unutmadan elimi bırakmayı sakın deneme
/ ozaman anlamın ne olduğunu anlayacaksın
tutsak bir yüreğin yol izlerinde beni bulacaksın/
aşkın karanlık sokaklarında diye başladığın her ayrılık hikayesinde
benim adım yazılı olmasın ne olur
sandıklarda sakladığım elbiselerim
sabun ve sen kokuyorsun hala
budala bir çocuğun üzerime döktüğü çay lekesi çıktı
kokun çıkmadı
biliyor musun
sana hiç elvedam olmadı
hiç merhabam
buna rağmen sanki her şeyi seninle yapmış gibiyim
can evim
candan öte sesleri almıyor artık pencerelerinden
kokun hala odalarımda geziniyor
rüzgar dinse de sen varsın
oradasın
buradasın
buradayım
Kayıt Tarihi : 22.3.2004 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuzkan Bölükbaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/22/kokun-5.jpg)
çok güzeldi çok..
tebrik ve sevgilerimle
bir söz gibi
aklımda tutuyorum senin
yaşama tutunduğun her saniyeyi ..........
Siire giris mükemmel............
kokun çıkmadı '
çok güzel Oğuzkan Hocam. Sevda ifadelerinin ne denli çok imgelemesi oluyor...Hiç bitmiyor...
selamlar ve sonsuz sevgiyle...
Ha bu arada, Muammer Çelik esintisi yok be hocam!:)))
TÜM YORUMLAR (6)