Kentin bütün ışıkları söndüğünde
Düşünmeden sokağını tanıyabilmek
Hala o evde oturduğuna
Ümüt etmek, inanmaktır.
Aşk
Cesaretimi zorlayıp
Senin tırmandığın basamakları
Tırmanıp
Kapı tokmağında parmak izlerimi
Bırakıp kaçmaktır bazen...
Bir kokun vardır merdiven boşluğunda
Birde kimsesiz korkak yureğim
Kokunu nefes nefes içime çekerim
Yüreğimin en efkarlı nefesidir bu
Yüregimin en korkak....
‘Unutma sevgilim herkes yüregi kadar korkar’’
Seyit Ahmet DüzenKayıt Tarihi : 22.12.2002 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!