Yıllar olmuş kökümüz gelmiş orta Asya’dan
Çok vurgun yemiş dayanmış durmadan
Benim özüm türk demiş kaçmamış ölümden
Sen ne dersen de benim özüm atmış temelini
Gurur duyduk her zaman Şanlı geçişle
Ne işimiz vardı ki eserde güneşte
Tohum atarız fidan çıkar sergüzeşte
Neden gelip başkasının tufanı bizi bulur
Kartal gibi açamadık kırık kanatlarımızı
Sevindik bir dost geliyor diye büker belimizi
Daha ne durursun ey şaşkın Zülfikar’i
Kimlere iyilik edersin gördün ne senin
Bırak kötüleri bulsun namerdini
Namerdi bırak düşün kendi kemalini
Kayıt Tarihi : 3.11.2007 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!