Kökümüz Çınar Şiiri - İbrahim Düğer

Bin yıl beraberiz kökümüz çınar,
Et tırnak olmuşuz kim ayrı sanar,
Fitnenin sözüne ahmaklar kanar,
Bu vatan aşkına yangımız birdir.

Ezanımız cami ile cemimiz,
İnancımız bizim ortak yanımız,
Meshebler farklı ya tekdir dinimiz,
Göğsümüzden çakan çıngımız birdir.

Biz komşuyuz sıra sıra evimiz,
Bir biriyle akrabadır soyumuz,
Kimisi emmimiz kimi dayımız,
Ebemiz, teyzemiz, yengemiz birdir.

Kemençe, mızıka çalınan sazlar,
Türküde, şarkıda söylenen sözler,
Yiğit halay seker oynaşır kızlar,
Düğünde, dernekte hangimiz birdir.

Nevruz, hoyrat, bayram ile toyumuz,
Mırra, kahve, ayran ile çayımız,
Çeşmesinden içtiğimiz suyumuz,
Bardağı, destisi, küngümüz birdir.

İl ve ilçe mezra ile köyümüz,
Yetmiş beş milyon oldu sayımız,
Bu cennet vatanda ortak payımız,
Hak ve hukukda da dengimiz birdir.

Garplı, şarklı bir olduk biz her zaman,
Dosta şefkat idik düşmana yaman,
Tarih de destanlar yazdığımız o an,
Çanakkale’deki cengimiz birdir.

Şahin Bey Antep’de şehit düştüler,
Maraş’lılar Sütçü İmamla coştular,
Yaşlı genci silah alıp koştular,
Düşmana karşıda hıncımız birdir.

Gözleri ufukda devriye gezen,
Onlar sağlıyorlar huzur ve düzen,
Sınıra taş dikip siperler kazan,
Kazma, kürek ile süngümüz birdir.

Annesinin ninnisiyle uyuyan,
Kırkpınar da güreş tutup soyunan,
Gece gündüz bu vatanı savunan,
Topu, tüfeğiyle tankımız birdir.

Sefer ile hazardaki şanımız,
Gaziler şehitler bizim canımız,
Ay yıldızla birleşen o kanımız,
Albayrak daki o rengimiz birdir.

Biz kardeşiz asla mozaik değil,
Öyle saçma söze etmeyin meyil,
Tek devlet tek bayrak önünde eğil,
O bayrak doğarken sancımız birdir,

İbrahim’im derki bu sözün özü,
Biz kardeşiz Türk, Kürt, Çerkezi, Lazı.
Hiç kimse asla bölemez bizi.
Bu kutsal vatana yangımız birdir.

25.08.2011