Kokulu Ellerin Şiiri - Kenan Kara

Bir hayli alıştım sana
Bir hayli büyüdü orman kuşları
Birbiri üzerine zamanı saydı
İlkel bir takvim
Birden bire hatırladım
Vurulup kaldığım o kalabalık kaldırımı
Endülüs’ten doğan bir ırmağa kapıldım
Asya’nın steplerine kadar
Ben de seninle öylece uzandım
Ulu dağlarda yankılanan
Sedan ile uyandım
Örtüsüz bir gecenin sonunda

Usul bilmez yolcu muyum
Had bilmez aşık mıyım
Yakın bütün gemileri dendiğinde
Önünde diz çökmüş denizim
Sadece seninim

Korku sinmiş ellerimle
Hangi vahada su bulsam
Yorulmadan taşıdığım
Sümbülteber çiçeğimsin
Belki Latince adını bilmiyorum
Lakin seni bütün mahlûkatın dilince seviyorum

Özene incene tutarken kokulu ellerinden
Sayısız günler arşa yükselir
Ben yaşlanırım kırık saç uçlarında

Bir hayli güzelsin hala
Yolun yarısına değmeden ömrün
Tul-i emellerim yok öyle uzun uzadıya
Sadece seni seviyorum
Aldığım her nefeste

30/08/2019