Kokular Şiiri - Nevzat Özkan

erken gelen
ilkyaz yağmurundan sonra
havayı kokladığımda
gözümün önünde canlandı
küçük bir kasaba
istasyon kenarında
kasabada bayram giysili mutlu bir çocuk
elinde telden yapılmış bir araba
yıllar sonra
yaşlı bir apartman kapısından
içeri girdiğimde
mayalanmış İstanbul kokan çini merdivenler
hatırlattı bana
talebelik günlerimi Şişli Osmanbey'de
Ve ceviz çeyiz sandığında bekleyen
yıllanmış hatıra kokuları
alıp getirecek bana
yaşadığım o eski sokakları