Kökü Geçmişte Gölgesi Gelecekte

Kökü Geçmişte , Gölgesi Gelecekte

Bir sofrada birleşip bir can olmak idi,
Bir derdi hep birlikte sırtlanmak idi.
Kusuru görmemek, hatayı dillendirmemek idi,
Bazen az söylemek, çok duyulmak idi.

Gösterilmese bile sevgi hissettirilmek idi,
Kapanmayacak bir kapının ardında bekleyenler var idi.
Bir araya gelince sanki bayram yeri idi,
Biri eksik olunca sofra, eksik bir beden gibi idi.

Lafta kusur aramak burada yasak idi,
Söz, en şekilsiz haliyle burada telaffuz edilirdi.
Gözler kaçmaz, yürek en saf halinde idi,
Kimse küsmezdi; darılmak adettendi.

Ana diliyle sohbet etmek sohbetin süsü idi,
Herkesin sözü dinlenir, varsa yarası sarılır idi.
Bir sorun varsa elbet çözümü bulunur idi,
Günü birlikte geçirmek hepimizin gayesi idi.

Bir ekmeği bölüşerek yemek idi,
Emek için sabahı birlikte etmek idi.
Burada kusur aramak için cahil olmak gerekirdi,
Bir çatı altında, bir ömrün anısında yer almak idi.

Bugünden aldıklarımızla yarına bakmak idi,
Kökleri geçmişte, dalları geleceğe uzatmak idi.
Bugünü örnek alıp yarının temelini atmak idi,
Burada yetişip, kendi evimizde pişmek idi.

Aile; sözümüzün başladığı, özümüzün inşa edildiği yer idi.
Orada temeli atılan evin yıkılması zordu.
Camları aydınlığı iyi geçirirdi, çünkü doktoru anne idi.
Dermansız dert yoktu; çünkü çözüm hep babada idi.

Fadime Sarıkamış