İşte pislik. Ten kuruyor aklını
Savralarla. Bilmenin deşildiği yer bumbarlardan
bu kendine dönen kötülük, hunharlara
başkalarından yapılmaktır çünkü ilk
ilk tükrük. Saçılış kapıyor odalarını, odalarda
dışarı çıktığınız her vakitte pharmakon
dayadığınız birşeyler her ebedi cerahatte
size sevgilim dedim, irinlerle doydunuz damarımdan.
Buna çok duygulandım, burnumu da sildiniz
geğirti
olarak girdim hayatınıza, ayaklarımla.
Sevgilim bu koku, ciğerlerinizdeki.
(1988)
Necati PolatKayıt Tarihi : 26.8.2002 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)