Koku Şiiri - Niyazi Önsöz 2

Belki hissizdim, belki de sinirli
Gittiğin gün zerre canım yanmadı
Kurtuluş gibiydi veda bile etmedin
Sadece arkanı dönüp gittin
En sevdiğim ayrılık şekli;
Geri dönecek gibi çekip gitmekti
Ne kadar da hafiflemiş hissettim
Ağır bir yükü omzumdan çektin
Günler boyu gidişini düşündüm
Sonra, nedense yokluğunu hissettim
Gecenin yalnızlığı çöktü üstüme
Bir bıçak gibi saplandı göğsüme
Hasretin şimdi çığ gibi büyümekte
Sesinin tonunu unutmuş olsam da
Yüzünün güzelliği kalmasa da gözümde
Bir tek kokun var içime çektiğim
O derin derin her nefeste…